รถคันหรูขยับเข้ามาใกล้กับฟุตบาทที่ชายร่างสูงโปร่งยืนอยู่
บุหรี่ในมือถูกโยนลงพื้นแล้วใช้ปลายเท้าขยี้ ชานยอลมองคนที่ลดกระจกลงแล้วถามราคาของเขา
อา...น่ารักดี
ไม่ได้ดูตัวเล็ก
แต่ก็ไม่ได้ดูตัวสูงใหญ่ ชุดสูทอย่างดีบอกได้ว่าคงเป็นหนุ่มพนักงานบริษัทสักแห่ง
เป็นผู้ชายที่ดูน่ารักแล้วก็หล่อในเวลาเดียวกันเลยล่ะ
ตกลงราคากันแล้ว
ปาร์คชานยอลถึงเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง จุดหมายเป็นที่ใดก็แล้วแต่คนซื้อ...เขาไม่เคยเกี่ยงเรื่องสถานที่อยู่แล้ว
งานของเขามีหน้าที่แค่มีเซ็กส์กับคนที่จ่ายเงินให้ แค่สอดๆเข้าไป
แตกทั้งคู่ก็ถือว่าจบงาน
ปรกติชานยอลไม่ค่อยรับงานกับผู้ชายหรอก
ชานยอลไม่ค่อยไว้ใจเรื่องความสะอาด ถึงจะขายตัวแต่เขาก็กลัวเรื่องโรคติดต่ออยู่เหมือนกัน
ถือว่าวันนี้ซบเซาบวกกับท่าทางสะอาดสะอ้านของอีกคนเลยโอเค
ดีกว่ายืนรอแม่หม้ายผัวตายขี้เหงามาเหมาคืนนี้
รถเลี้ยวจอดใต้สะพานข้ามแม่น้ำฮัน
แสงระยิบระยับของไฟในเมืองดูน่ามอง
มันสะท้อนกับพื้นน้ำจนผืนน้ำนั้นพราวระยับไปด้วย แม่น้ำฮันเป็นสถานที่ที่น่ามาพักผ่อนเสมอไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน
ชานยอลเองก็เคยมาเดินเล่นตอนตีหนึ่งตีสองอยู่เหมือนกัน ไม่ค่อยมีใครดี
แล้วอากาศก็เย็นสบาย
“จะทำที่นี่เหรอ?”เขาถาม
แต่คนที่ต้องจ่ายเงินกลับผินหน้าไปอีกทาง ไม่มองมา
“พี่ไม่ตอบผมจะถือว่าตกลงนะ...”ชานยอลรวบรัด ยังไงหน้าที่เขาก็คือมอบเซ็กส์ให้ผู้ชายคนนี้
มือหนาเอื้อมดึงแขนอีกคนให้หันกลับมาก่อนที่จะรั้งท้ายทอยให้ขยับเข้าใกล้
แล้วริมฝีปากก็ทาบทับแถมด้วยลิ้นที่ส่งเข้าไปกวาดต้อนด้านใน
ซึ่งอีกคนก็ดูจะตอบรับเป็นอย่างดี
ชานยอลปลดไทและกระดุมของอีกคนออกเล็กน้อยให้แทรกมือเข้าไปสัมผัสยอดอกได้
บดขยี้ด้วยปลายนิ้วไม่นานก็แข็งตึงแล้ว
“ฮื่อ...”เสียงครางอยู่ในลำคอ มือที่เรียวเล็กกว่าผู้ชายทั่วไปผลักอกชานยอลให้แยกออกห่างก่อน
คนตัวสูงจึงอมปล่อยปากหวานอย่างเสียดาย คนๆนี้จูบเก่งพอตัวเชียวล่ะ
“คือ...พี่...”เสียงหงุงหงิงอ้อมแอ้มเหมือนไม่กล้าพูดอะไรสักอย่าง
ชานยอลยิ้มขำ เขาปรับเอนเบาะนั่งให้ถอยร่นไปด้านหลัง
ดึงแขนคนที่นั่งฝั่งคนขับให้ก้าวข้ามเกียร์มาคร่อมตนเองไว้ กระจกรถเป็นแบบทึบ
สามารถมองเห็นด้านนอกจากในรถแต่ด้านนอกจะมองมาไม่เห็นด้านใน
...นอกจากมายืนจ้องกระจกด้านหน้าล่ะนะ
“ครับ??”เสียงทุ้มเอ่ยถาม กดหัวทุยๆลงมาชิด
แลบลิ้นเลียที่ใบหูอีกคนจนบิดเร้า
“พี่...ไม่เคย”ในที่สุดคนที่อ้อมแอ้มก็บอกออกมา ชานยอลหัวเราะ
ก่อนจะดันอีกคนให้ห่าง ใบหน้าคนที่ทับอยู่บนตัวแดงไปหมด อืม
ก็น่าเชื่ออยู่ว่าไม่เคย แล้วไม่เคย...มาซื้อบริการทำไม?
“แค่อยากลองน่ะ...”อืม...ก็เป็นเหตุผลที่เคยได้ยินมาก่อน
มีผู้ชายหน้าหวานหลายคนเข้ามาหาชานยอลด้วยเหตุผลนี้ คงเพราะเขารูปร่างสูงโปร่ง
เหมาะกับการรุกเข้าไปมากกว่ากระมัง
“แล้วพี่จะเอายังไง จะให้ผมทำไหม?” เขาถาม ดูท่าทางขัดเขินแล้วไม่รู้ว่าจะเอายังไง
ถ้าครั้งแรก คนที่ไม่เคยมักจะประหม่า บางคนเกร็งจนได้เลือดบ้างก็มี
บางทีผู้ชายคนนี้อาจจะกำลังกลัวอยู่ด้วยซ้ำ ถ้าดูจากคิ้วที่เป็นเส้นตรงนั่น
“..เอ่อ...แค่ใช้ปากให้ได้ไหม?
แค่อยากรู้ว่ากับผู้ชายมันจะดีไหม?”บอกมาทั้งที่ยังมีแถบแดงๆพาดที่ใบหน้า ชานยอลขำน้อยๆ
แต่คำสั่งของคนจ่ายเงินถือเป็นที่สุดของงานบริการแล้ว
มือหนาเลยปลดเข็มขัดและกางเกงคนที่คร่อมด้านบน ไม่ต้องดึงกางเกงสแล็คตัวสวยออก
เพียงแค่ดันกางเกงชั้นในตัวจิ๋วไปให้พ้นทาง ส่วนกลางกายที่นอนสงบนิ่งก็อยู่ตรงหน้า
ชานยอลไม่อยากจะบอกเลยว่าเขาเองก็ตื่นตัวอยู่เหมือนกัน
เพียงเห็นส่วนสงวนของอีกคนก็เกือบหายใจไม่ทั่วท้อง มันขาวสะอาดเหมือนคนสุภาพดี
ดูท่าแล้วไม่ค่อยได้ใช้งานด้วยซ้ำไป
“พี่เคยเอาใครป่ะเนี่ย”ถามแล้วก็ต้องขำเมื่ออีกคนเสหน้ามองออกกระจกรถไป
ชานยอลกำรอบส่วนที่ยังไม่ขยาย
ช้อนใต้ขาพันให้อีกคนยกตัวขึ้นแล้วไถลตัวเองลงไปนอนราบให้อีกคนนั่งทับอยู่ที่หน้าอกพอดี
ส่วนอ่อนไหวคนซื้อบริการคืนนี้กำลังชี้หน้าของชานยอลอย่างหาเรื่อง
ปลายลิ้นแลบเลียส่วนหัวให้
ชานยอลเห็นอีกคนกำมือแน่น จิกเข้ากับเบาะรถ มืออีกข้างยกเท้ากระจกรถ โพรงปากร้อนเข้าครอบครองเอาทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย
ลิ้นดุนดันเจ้าหนอนตัวน้อยไปมา ไม่เท่าไหร่เองก็เริ่มขยายเหมือนลูกโป่งโดนอัดแก๊ส
น้ำลายเริ่มไหลลงมุมปากของชานยอล
ร่างสูงผละริมฝีปากออกมา กลางกายของคนอายุมากกว่านั้นตึงแน่น
มือหนาผลักให้อีกคนเอนตัวนอนพิงกับคอนโซลไว้ ขาใต้กางเกงสแล็คเกี่ยวเอวสอบไว้อัตโนมัติ
ชานยอลขยับลุกนั่งในขณะที่อีกคนนอนเผยส่วนน่าอายอยู่ตรงหน้า
มือหนากำรอบความยาวที่ไม่ได้ครึ่งเขาสักนิด ชักมันกระตุกถี่ ดึงให้อีกคนจุกเล่นๆ
“อ่ะ”เหมือนจะได้ผลเมื่ออีกฝ่ายร้องออกมา
มือเรียวยกมาอุดปากไว้ ชานยอลไม่เห็นว่าเสียงครางเวลาสุขสมมันจะน่าอายตรงไหนกัน
มือหนาอีกข้างเลื่อนไปจับมืออีกคนออกแล้วสอดประสานกันไว้ ใช้มือรูดรั้งให้เป็นจังหวะคงที่
ไม่เร็วแต่ไม่ช้าเนิบนาบ ปลุกปั่นจนลำคอของคนวัยทำงานเชิดขึ้นสูง
“พี่ชื่ออะไร?”ชานยอลถาม ยังไม่รู้จักชื่อของอีกคนเลยด้วยซ้ำ
ใบหน้าแดงซ่านส่ายไปมา กัดริฝีปากตัวเองเพราะชานยอลไม่หยุดปรนเปรอให้สักนิด
มือที่สอดประสานบีบมือของชานยอลแน่น
“อ่ะ...จ...จงแด”แค่พูดชื่อของตัวเองกลับดูเหมือนลำบากยากเย็น
ชานยอลยิ้มพราย โน้มหน้าลงต่ำจนชิดกลางกายที่ขยายเต็มที่
หากกระตุ้นเร้าหนักๆคงปลดปล่อยออกมา
“ดีไหมครับ? จงแด...”เสียงทุ้มต่ำพูดชิดกับท้องน้อย
จงแดหลับตาแน่นเมื่ออีกคนมอบจูบให้กับส่วนหัวที่ฉ่ำเยิ้มไปเรียบร้อย
เขาจิกมือกับมือของชานยอลแน่นมากกว่าเดิม ปลายลิ้นชื้นละเลงเล่นที่แท่งเนื้อ
มือก็ขยับรูดให้อย่างชำนาญ
ไม่ใช่ว่าจงแดไม่เคยมีอะไรกับใคร
จงแดไม่ใช่เด็กเล็กๆ แน่นอนเขาเคยช่วยตัวเอง
หรือมีอะไรกับผู้หญิง...แต่บางทีก็คิดขึ้นมา...ว่าถ้าลองมีอะไรกับผู้ชายจะเป็นยังไง
ตอนแรกที่ขับรถตะเวนเที่ยวหาพวกโฮสต์
เขาไม่คิดว่าจะเจอคนตามที่ต้องการ รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อคม
ดูแล้วรู้ว่าเป็นรุก โชคเข้าข้างเมื่อจอดถามแล้วอีกคนก็ตกลง จงแดทำใจอยู่นาน
ไม่กล้าเข้าโรงแรมม่านรูดเพราะกลัวกล้องจับภาพไว้ได้ จะไปที่บ้านก็ไม่ได้เด็ดขาด
ถ้าน้องสาวเขาเห็นมันต้องเป็นเรื่องแน่ๆ
สุดท้ายเลยมาจอดรถที่ใต้สะพานข้ามแม่น้ำฮันแห่งนี้
“เร็วอีกนิดได้ไหม?”จงแดบอกเสียงพร่า
เขาหลับตาแน่น ปล่อยมือจากการสอดประสานวางทาบที่กระจกรถ
เล็บที่ถูกไว้ยาวเล็กน้อยจิกเข้ากับกระจกจนเกิดเสียงบาดหู สะโพกของจงแดร่อนขยับบดเบียดส่วนกลางกายของชานยอลอย่างทนไม่ไหวเพราะมืออีกคนปรนเปรอให้เต็มที่มากเกินไป
ไม่นานนัก
ริมฝีปากบางก็ถูกขบกัดแน่น เอวใต้เสื้อเชิ้ตอย่างดีกระตุกถี่
อะไรที่ขยายใหญ่ปลดปล่อยออกมาพุ่งใส่เสื้อของชานยอลอย่างแรง
บางส่วนทะลักลงกองที่กางเกงสแล็คของจงแด ชานยอลดึงรูดตามความยาวให้อีกหลายที
ตอนนี้ตัวของชานยอลเองก็แทบจะทนไม่ไหวเหมือนกัน
การที่มีอะไรมานั่งทับร่อนไปร่อนมามันปลุกเขาแบบสุดๆ
แต่เขาคงไม่ดึงดันขอใส่เข้าไปในตัวของจงแด
ชายหนุ่มอาศัยจังหวะที่อีกคนยังเหนื่อยหอบจากการปลดปล่อย
รูดซิปกางเกงยีนลงแล้วควักเอามังกรที่นอนอึดอัดในกางเกงออกมา
ขนาดแตกต่างจากของอีกคนลิบลับ จงแดเห็นแบบนั้นสะโพกก็ขยับเคลื่อนหนี แต่ชานยอลกลับรั้งไว้
บอกว่าไม่ใส่เข้าไปหรอก แค่ขอช่วยตัวเองสักครู่ จงแดแค่นั่งอยู่เฉยๆ
มือหนากำรอบความต้องการของตัวเอง
ใช้นิ้วเกี่ยวแท่งเนื้อที่ชูชันแล้วปล่อยออกมันก็ตีกลับเหมือนตุ๊กตาล้มลุก ชานยอลร้องซี้ดเพราะส่วนใหญ่โตตีกลับไปโดนแกนกายที่ปลดปล่อยแล้วของจงแดพอดี
สัมผัสที่แปลกใหม่...ชานยอลไม่เคยทำแบบนี้เหมือนกัน
จับกลางกายตัวเองถูไปมากับของอีกคน
ยอมรับว่ามันเสียวปราดไปทั้งตัว เพราะเริ่มรู้สึกมาตั้งนานแล้ว และยังโดนเร้าอยู่ตลอดเวลา
ดูท่ามังกรของชานยอลคงอยากจะคายน้ำออกมาเต็มทน จงแดมองอีกคนช่วยตัวเองอยู่ตรงหน้า
แม้จะขัดเขินเล็กน้อยแต่ก็ยอมอยู่เฉยๆ
วินาทีที่แกนกายของอีกคนตีมาโดนของตัวเอง
จงแดสะดุ้งเฮือก มันแปลก แล้วก็วูบวาบไปทั่วร่างเหมือนกัน
“ขยับสะโพกที”อีกคนพูดเสียงแผ่ว
มือก็ปรนเปรอตัวเองไปด้วย จงแดทำหน้างง แต่ไม่ทันเท่าไหร่
มือหนาก็จับต้นขาของเขาไว้แล้วบังคับให้ขยับเสียดสีกับกลางกายของอีกคนไปมา จงแดหน้าร้อน
ระอุเหมือนจะไหม้ รู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กลง คล้ายว่าจะมีอารมณ์ขึ้นมาอีกรอบ
แต่ต้องข่มตัวเองเอาไว้ให้ได้
เสียงทุ้มคำรามต่ำ
จับต้นขาจงแดแน่นขึ้นกว่าเดิมบังคับให้ขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อ่ะ...ฮ่า”ชานยอลดิ้นเหมือนโดนช็อต
ทั้งร่างเกร็งกระตุกไปหมด สะโพกสอบด้านใต้กระแทกสวนขึ้นจนตีกับก้นของจงแดเสียงดัง
ปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนล้นเลอะเทอะ เสียงหอบหายใจของชานยอลดังกว่าจงแดเป็นเท่าตัว
มือที่เปื้อนเปรอะเช็ดกับเสื้อตัวเองลวกๆ โน้มคอของจงแดมาประทับจูบอีกครั้งแล้วจึงปล่อยให้อีกคนกลับไปประจำที่คนขับอีกครั้ง
เสื้อผ้าแม้จะเลอะด้วยกลิ่นคาวและคราบเมือกเหนียวแต่เจ้าของก็สวมมันกลับเข้าที่ให้เรียบร้อย
จงแดตรวจดูแล้วว่าทุกอย่าปรกติดีก็สตาร์ทรถแล้วขับไปส่งอีกคนตามสถานที่ที่ชานยอลบอก
เงินตามจำนวนราคาที่ตกลงกันไว้ถูกยื่นให้ ชานยอลรับมาแต่ยังอ้อยอิ่งไม่ปิดประตูรถเสียที
เขามองใบหน้าของคนที่เพิ่งจ่ายเงินให้เขา...
แม้จะไม่ได้มีเซ็กส์กัน
แต่จงแดทำให้ชานยอลตื่นตัวแล้วต้องการได้ราวกับได้สอดใส่เข้าไป...
...ชอบ...
ชานยอลชอบคิมจงแด...
คนตัวสูงถือวิสาสะเปิดลิ้นชักที่คอนโซลรถแล้วก็เจอปากกาเมจิคด้ามหนึ่ง
เขาเขียนตัวเลขลงบนกระจกหน้ารถพร้อมชื่อของตัวเอง
ก่อนจะปิดประตูรถแล้วเดินเข้าหอตัวเองไป จงแดแม้จะงงแต่ก็เข้าใจว่าเด็กหนุ่มที่เพิ่งลงจากรถไปเมื่อครู่ทิ้งเบอร์เอาไว้ให้
จงแดมองตัวเลขหลายตัวนั้นก่อนจะยิ้มออกมา...
วันนี้สมุดรายชื่อ
ในโทรศัพท์ของจงแดคงมีรายชื่อเพิ่มหนึ่งรายการสินะ...
.
.
รายการที่ชื่อ...ปาร์คชานยอล...
-----
(ปุกาด) เปิดโอน #ขายตัวออลเฉิน ถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2558 คับ!!! รายละเอียด http://writer.dek-d.com/dekd/writer/viewlongc.php?id=1356187&chapter=6 ขอบคุณค่า
(ปุกาด) เปิดโอน #20ชฉ ถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2558 คับ!!! รายละเอียด http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1407994&chapter=3 ขอบคุณค่าาาา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น