วันศุกร์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

[sf] ทำรัก (LayChen)

ทำรัก...

Continued from สอนรัก

Warning: ถ้าโดนแบนค่อยหาทางแก้ ใครแจ้งแช่งให้เป็นริดสีดวง แฮ่!
ปล. ไม่อยากจะพูดคำนี้อีก...การเม้นถือเป็นกำลังใจ อย่าทำให้คนๆหนึ่งหมดกำลังใจด้วยการเข้ามาอ่านแล้วเดินออกไปตัวปลิวเลยค่ะ



“มาหมกอยู่นี่พี่ไม่ว่าหรือไง”เสียงทุ้มดังขึ้นก่อนที่ร่างกายซึ่งพันด้วยผ้าผืนเล็กไว้ที่สะโพกอย่างหมิ่นเหม่จะก้าวออกจากห้องน้ำ เส้นผมเปียกน้ำลู่แนบใบหน้าหล่อเหลาสนิท ดูเซ็กซี่เป็นบ้าในสายตาคิมจงแด
จนทนภาพตรงหน้าไม่ไหว ร่างเล็กยันตัวเองขึ้นจากโซฟาที่นอนเล่นเข้าหาจางอี้ชิงซึ่งยังคงยืนนิ่ง มือเล็กคว้าปมผ้าเช็ดตัวก่อนปลดมันออกเผยหนั่นเนื้อแน่นที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้
เหมือนเรื่องเคยชินไปแล้ว จนอี้ชิงไม่ได้ห้ามอะไรเวลาที่ร่างเล็กคุกเข่าลงตรงหน้าก่อนจะประคองความเป็นชายของเขาใส่ปากเล็กนั้น ดูดดุนจนความหวาบหวิวแล่นริ้วไปทั่วร่าง
...หลายวันที่ผ่านมา คิมจงแดติววิชารักให้เขาจนเขาไม่รู้สึกกระดากอายอะไรอีกแล้ว ...การมีเซ็กส์กับจงแดเกิดขึ้นได้ทุกที่ในห้องห้องนี้ แล้วแต่ร่างเล็กจะต้องการตรงไหน
ไม่รู้ว่าไปได้เชื้อพิเรนทร์แบบนี้มาจากใคร
เสียงน้ำลายสัมผัสกับเนื้อดังไม่หยุด จงแดปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาตัวเองออก ช้อนตามองคนที่หน้าแดงซ่านเพราะอารมณ์รักมันกำลังโหมกระหน่ำ ก่อนที่บทเพลงของห้วงกามารมณ์จะบรรเลงไม่มีหยุด

T*A*K*E


คิมจงอินมองเพื่อนร่วมงานที่ใจลอยไปถึงไหนต่อไหน ไอ้นี่ท่าจะบ้า นั่งหัวเราะคนเดียวอยู่ได้ หรือจางอี้ชิงมันเป็นโรคประสาทกันวะ
...หรือน้องชายเขาติวบทรักกับมันมากเกินไป
จะถามว่ารู้ได้ยังไงหรือเปล่า...คิมจงแดเป็นน้องชายเขา เขาจะไม่รู้ได้ยังไง
จงแดน่ะ ดูออกง่ายจะตาย จากที่ใช้ให้เอางานไปให้เพื่อนเขา ไอ้เด็กติดบ้านนั่นออกไปตั้งนานกว่าจะกลับมา อีกอย่างนะ กลิ่นไอ้นั่นก็หึ่งเชียวล่ะ เวลาทำแล้วไม่ล้างออกให้ดีก็จะเป็นแบบนี้ล่ะ คนเจนจัดอย่างเขาได้กลิ่นน้อยๆก็รู้แล้วว่ะน้องชายไปทำอะไรมา
พักหลังยิ่งแล้วใหญ่ ไอ้ป่วนเห็นเขาไม่ได้ว่าอะไรก็กลับบ้านดึกอยู่เสมอ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าไปหมกตัวอยู่หอพักเพื่อนเขา จางอี้ชิงนี่ก็เก็บเงียบไม่บอกให้เขารู้เลยนะว่าจงแดไปติวรักให้ตัวเองมาตั้งนาน
ไม่ได้หวงน้องหรอก มันจะไปมีอะไรกับใคร เพื่อนเขาคนไหนก็ช่างมัน ดีเสียอีก หาผัวเป็นตัวเป็นตนได้จะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายกับคนของเขา เห็นเวลาจุนมยอนส่งสายตาให้จงแดแล้วรู้สึกไม่ชอบใจเลย
ก็ปูมหลังมันมีนี่นะ...

“จางอี้ชิง เฮ้ย อี้ชิง”จงอินเรียกเพื่อนที่เหม่อ อี้ชิงสะดุ้งเล็กน้อยมองเพื่อนเลิ่กลั่ก ก่อนจะถามว่ามีอะไร ในใจวูบไหวกับใบหน้าของเพื่อนร่วมงานเพราะในความคิดที่หลุดลอยนั้นกำลังนึกถึงร่างเล็กน้องชายของคนตรงหน้า นึกถึงริมฝีปากนุ่มที่ครอบมาบนร่างกาย
ความเสียวซ่านที่ถูกสานต่อเมื่อคืนมันยังติดอยู่ในใจ จงแดกำลังจะทำให้เขาเป็นคนกระหายเซ็กส์กระมัง ในใจถึงได้หวนคิดถึงบทรักอันเร่าร้อนนั้นตลอดเวลา
มองหน้าเพื่อนที่ยิ้มขำแล้วต้องสลดในใจ...อี้ชิงคิดว่าตัวเองเลวมากเชียวล่ะ
เขาแอบมีความสัมพันธ์กับน้องชายของเพื่อน โดยที่เจ้าตัวจงอินไม่เคยรู้เลย เขาเอง...ก็ไม่กล้าพอที่จะบอกเสียด้วย
จงอินก็เป็นเพื่อนร่วมงานที่ไม่ได้ดีเด่ แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายกับเขา คอยช่วยเหลือเขามาตลอด ถ้ามันมารู้ว่าเขาแอบตีท้ายครัวล่ะก็ คงรู้สึกไม่ดีแน่ๆ
อีกอย่าง จงแดเองก็ยังเด็กมาก เขาคิดไว้ว่าความสัมพันธ์นี่ควรจะจบลงได้แล้ว...จงแดสอนรักเขามามากพอแล้ว เด็กนั้นเล่นสนุกมานานแล้ว ควรจะเลิกได้เสียที
แต่ริมฝีปากที่แตกพร่ากลับฟ้องว่ารสสัมผัสนั้นเขาไม่อาจจะลืมมันได้เลย ยิ่งคิดยิ่งคะนึงหา...อยากจะครอบครองซ้ำแล้วซ้ำอีก ตีตราลงบนร่างกายขาวบาง

คุณครูสอนวิชารักคนนั้น...คิมจงแด


T*A*K*E



วันนี้เปิดประตูเข้าห้องมาก็เจอคนคนเดิมนอนเกลือกอยู่ที่โซฟา คิมจงแดมีกุญแจที่ขโมยเขาไปปั๊มเอาไว้เสียหลายดอกเชียวล่ะ เด็กนี่จัดการทุกอย่างจนเขาเองยังตกใจ
 “ผมซื้อบิบิมบับมาด้วยนะ อร่อยเวอร์”เด็กนั่นพูดก่อนจะสนใจเกมมือถือต่อ อี้ชิงวางกระเป๋าเอกสารต่างๆลง เลี่ยงเข้าห้องน้ำ แล้วออกมาด้วยผ้าพันที่เอวเพียงหลวมๆอีกเหมือนทุกครั้ง จงแดละสายตาจากมือถือมองคนที่หยดน้ำเกาะพราวไปทั้งร่าง รอยยิ้มหวานประดับที่ริมฝีปากทิ้งเครื่องมือสื่อสารเครื่องจิ๋วนอนแอ้งแม้งอยู่ที่โซฟา
นิ้วเล็กลากระจากต้นคอลงมาแผงอกแกร่งก่อนที่ริมฝีปากหวานจะประกบดูดดึงแลกลิ้น พลิกพันกับลิ้นของอี้ชิงอย่างชำนาญ อี้ชิงปรับเอียงองศาตามที่คนตัวเล็กเคยสอนด้วยคอร์สการจูบแบบถึงใจมา ก่อนที่จะรั้งท้ายทอยของจงแดรับจูบที่ตนเองเป็นคนนำ บดเบียดริมฝีปากร้อนฉ่าจนแนบแน่น
นัยน์ตาสีเข้มมองใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มกับรสจูบที่ถูกหยิบยื่นพลางคิดถึงเพื่อนร่วมงานของเขา ในใจร้องตะโกนถึงความถูกผิดที่ควรแยกแยะ จงแดยังเด็ก ควรเป็นเขาเองที่คิดได้ว่าการกระทำเหล่านี้มันไม่สมควรเลยสักนิด มือหนารั้งอีกคนให้ออกห่างก่อนจะเลี่ยงหนีไปคว้าเสื้อผ้ามาแต่งกาย ทิ้งให้คนที่กำลังค้างคามองตามด้วยความฉงนใจก่อนจะเปลี่ยนเป็นหงุดหงิดเมื่อจางอี้ชิงมีท่าทีไม่ได้สนใจตนเองเลยสักนิด ชายหนุ่มเดินไปเปิดห่อบิบิมบับแทนเสียนั่น
 “นี่เป็นอะไรน่ะ”คนหงุดหงิดเดินไปผลักแผ่นหลังอี้ชิงอย่างแรงจนเจ้าตัวเซไปข้างหน้า ร่างสูงหันกลับมามองอีกคนแล้วส่ายหัว ใบหน้าน่ารักดูบูดบึ้งอย่างมาก ไม่พอใจที่อยู่ดีๆก็มาหยุดกลางคัน ทั้งที่ที่ผ่านมาเวลาจงแดต้องการก็ไม่เคยปฏิเสธ
 “พอเหอะ ..หยุดความสัมพันธ์นี้เสียที”ตัดสินใจพูดออกไป เขาวางกล่องบิบิมบับไว้ไม่ได้แตะมัน ไม่ได้มองหน้าของจงแดด้วย รู้ว่าต้องโมโหแน่นอน แล้วก็เป็นจริงเพราะจงแดกัดฟันจนขึ้นสันนูน

คิดไว้แล้วว่าสักวันต้องเป็นแบบนี้ เบื่อกันแล้วงั้นเหรอ...หรือว่าเพราะตักตวงเอาวิชารักจากเขาไปมากพอแล้ว ลีลาเดิมๆกับท่าเก่าบทเรียนซ้ำๆคงไม่ถึงใจแล้วกระมัง
คิดจะไปจากกันแล้วสินะจางอี้ชิง...



T*A*K*E



จงอินอดจะแปลกใจไม่ได้เมื่อเห็นน้องชายตัวดีกลับบ้านมาก่อนเวลาที่สมควร แถมยังเดินลงส้นปึงปังปึงปังเข้าห้องตัวเองไปทันทีอีกด้วย เขาเองก็พอจะเดาออกว่าเกิดอะไรขึ้น
...ก็คงไม่พ้นเรื่องเกี่ยวกับจางอี้ชิง
สักพักเท่านั้นแหละ ไอ้ตัวดีก็เปิดประตูห้องมา ยืนจังก้ามองเขาตาขวาง
 “พี่น่ะ...”
“...”
 “พี่พูดอะไรให้จางอี้ชิงเพื่อนพี่ไม่สบายใจหรือเปล่า ห๊ะ พูดอะไรไหม”ท่าทางก้าวร้าวนั่นบอกได้เลยว่าคิมจงแดอารมณ์เสียขั้นแม็กซ์ และถ้าหากคำตอบไม่ถูกใจก็พร้อมจะอาละวาดอย่างเต็มที่ คิมจงอินยิ้มบางๆ
 “เปล่า..ไม่ได้ว่าอะไร แต่มันเป็นคนคิดมากเอง มันคงรู้สึกผิดที่เอากับน้องชายเพื่อนโดยที่เพื่อนไม่รู้เรื่องมั้ง”เลิกคิ้วกวนๆมองน้องชาย จงแดกัดปากแน่น กะไว้แล้วว่าพี่ชายต้องรู้ว่าเขามีอะไรกับอี้ชิง
 “ไม่ได้พูดอะไรแน่นะ “ถามอีกครั้ง เน้นเสียงแน่นหนัก จงอินหัวเราะหึในลำคอก่อนจะเดินหนีเข้าห้องตัวเองไป จงแดงับริมฝีปากตัวเองเบาๆอย่างครุ่นคิด
คนบ้านั่น...คิดอะไรประหลาด กลัวพี่เขารู้สึกแย่งั้นเหรอ เหอะ ถ้าคิมจงอินมันจะรู้สึกแย่คงแย่ตั้งแต่เขาเล่นเลสกับพี่จุนมยอนไปแล้ว หมอนั่นยอมให้จงแดทุกอย่าง กะอีแค่เรื่องน้องตัวเองไปเป็นเมียเพื่อนนี่เรื่องจิ๊บมากเลย
ไม่ต้องคิดอะไร จงแดก็คว้าของส่วนตัววิ่งออกจากบ้านไปแล้ว จุดมุ่งหมายคือหอพักอันคุ้นเคย ไขกุญแจเข้าห้องของจางอี้ชิงไปอย่างถือวิสาสะ ทั้งห้องเงียบเชียบ จงแดรู้ว่าจางอี้ชิงเป็นคนนอนค่อนข้างเร็วหากไม่มีเรื่องอะไร แล้วตอนนี้ชายหนุ่มคงนอนหลับอยู่กระมัง
ก็ดีเหมือนกัน...ไม่ได้ทำบนเตียงมานานแล้ว

จงแดยิ้มกริ่มแหวกผ้าห่มตรงปลายเท้าของอี้ชิงก่อนจะแทรกตัวเข้าไป ช่างดีที่ชายหนุ่มนอนหงาย จึงไม่ต้องพลิกร่างหาจุดสำคัญที่ต้องการ มือเล็กลูบไล้ร่างกายของอีกคนไปจบที่อี้ชิงน้อยที่เหมือนจะสงนิ่งอยู่ นิ้วเรียวเกี่ยวขอบกางเกงลงจนเผยเนื้อแน่นที่นอนนิ่ง ใช้ปลายนิ้วเขี่ยมันเล่นแต่เจ้าของก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ...หลับลึกจังนะ
ริมฝีปากแดงสดครอบครองดูดดุนส่วนไวความรู้สึกของอีกคน ได้ยินเสียงอี้ชิงครางอื้ออึงในคอก่อนจะขยับร่างกายไปมาเพราะความเสียวซ่านนั้นถูกจุด
จางอี้ชิงหยีตาเมื่อรู้สึกว่าเกิดความผิดปรกกับร่างกาย
“ฮ้า”ครางทุ้มต่ำครางเมื่อความปวดหนึบที่ท้องน้อยเข้าเล่นงาน สัมผัสเปียกชื้นที่กึ่งกลางกายกับมือหนุบหนึบที่เกาะเกี่ยวอยู่ตรงสะโพกแกร่ง
 “จงแด”สัมผัสเก่าที่แสนคุ้นเคยจนจำได้ดี ได้ยินเสียงหัวเราะคิกเล็กน้อยด้วย ชายหนุ่มสะบัดหน้าไปมาแรงๆเมื่อฟันขาวขบลงกับส่วนปลายจนเสียวปราดไปทั้งร่าง
 “มาได้ไงน่ะ”รู้ว่าถามโง่ๆ ก็รู้อยู่แล้วว่าจงแดเข้านอกออกในห้องเขาได้อย่างสบายๆ แต่สงสัยคือ...กลับไปแล้วกลับมาทำไมอีก หรือว่าต้องการมากแล้วไม่มีคนให้ปลดปล่อยกัน
 “คนโง่เอ้ย”เสียงหวานว่า เคลื่อนกลายมาจูบปิดปากคนโง่อย่างแรง ลิ้นเล็กนำทางก่อนจะถูกนำเสียเองเมื่ออี้ชิงพลิกเขาไปอยู่ด้านใต้แทน
 “ไม่เห็นเข้าใจเลย ฉันบอกแล้วว่าอยากหยุดความสัมพันธ์นี้”เขาพูดจริงจัง แต่เหมือนจงแดไม่ได้สนใจอะไร เด็กหนุ่มหัวเราะแผ่วเบา มือลูบใบหน้าคมเข้มก่อนยิ้มอย่างยั่วยวน
 “เลิกคิดถึงความรู้สึกพี่เถอะ คิมจงอินไม่ได้รู้สึกแย่หรอกที่น้องเอาเพื่อนทำผัว...”เสียงหวานพูดอย่างไม่สนใจ มือแทะท้ายทอยรั้งให้อี้ชิงแนบชิดลงมามากกว่าเดิม
 “..”
 “ผมต้องการ...ใครก็ห้ามปฏิเสธ แม้แต่พี่จงอินก็ห้ามผมไม่ได้...รู้ไหมครับ พี่อี้ชิง”พูดจบ ลิ้นเล็กจึงแลบเลียใบหูหนาอย่างยั่วเย้า ทำเอาสติที่กำลังรวบรวมของจางอี้ชิงขาดกระจาย ริมฝีปากหนาประกบเข้ากับอีกคนอย่างแรก มือเค้นค้นไปทั่วร่างกายเล็กบาง บีบเนื้อนิ่มลื่นมืออย่างแรง กระชากเสื้อผ้าของจงแดออกอย่างรีบเร่ง
ยอมรับว่าเมื่อเย็นเขาก็ค้าง
บอกแล้วว่าคิมจงแดทำให้เขาเป็นพวกกระหายเซ็กส์ไปเสียแล้ว

มือหนายกเรียวขาขาวให้แยกกว้างก่อนจะจดจ่อความปรารถนาไว้ ดุนดันเข้าไปอย่างไม่ต้องเปิดทางอะไรให้เสียเวลา อาจจะเจ็บบ้างแต่จงแดเองก็ชอบความรู้สึกนั้น
จังหวะรักเนิบนาบขยับอย่างฝืดเคืองก่อนเริ่มเข้าที่ ความถี่กระชั้นเริ่มสะสมจนระเบิดพวยพุ่งเป็นความปรารถนาที่ไม่จบสิ้น
จงแดกรีดร้องลั่นเมื่ออี้ชิงฝังกายเข้ามารัวเร็ว ช่องทางที่คับแน่นบัดนี้หยาดเยิ้มด้วยสารคัดหลั่งธรรมชาติตามความรู้สึกที่กลั่นกรองออกมา
 “อ่ะ อ่ะ อ่ะ”ครางรัวเร็วเมื่อจังหวะของการสอดแทรกไม่ได้ช้าเลยสักนิด มันช่างเร็ว รัว แรง แต่ได้ใจ สมใจกันทั้งสองฝ่าย มือเล็กของจงแดยันแผงอกหนาก่อนจะจิกเล็บลากข่วนเป็นรอย ให้เหงื่อที่ไหลนั้นโดนแผนจนแสบซี๊ด
ร่างสูงล้มตัวลงกับพื้นเตียงดึงให้จงแดลุกขึ้นมานั่งคร่อมร่างกายเอาไว้ ท่าที่คนๆนี้ใช้สอนรักเขาครั้งแรก มือเล็กยันแผงอก ขยับยกร่างกายกดน้ำหนักลงเป็นจังหวะ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้อง ทว่าความซ่านกระสันนั้นแล่นไปทั่วร่าง
 “ดี...จงแดอ่า ดี”เสียงเอ่ยชมยิ่งทำให้ได้ใจ จงแดโยกไหวตัวรุนแรงขึ้นตามแรงอารมณ์ มือเล็กลูบไล้ร่างกายตนเองไปด้วยจนหยุดที่กลางลำตัวที่ขยายคับแน่น ลูบแผ่วเบาก็เสียวแปลบปลาบจนต้องหยุดโยกไหวแล้วเบียดตัวเองกับสะโพกแกร่งเหมือนจะต้องการให้ร่างกายตนเองจมแน่นกับอีกฝ่าย
อี้ชิงเห็นร่างเล็กสนใจกับร่างตนเอง มือหนาเลื่อนกุมส่วนสำคัญอีกคนเอาไว้ ขยับรั้งรูดแรงๆจนร่างกายจงแดกระตุกถี่ก่อนที่จะปลดปล่อยความต้องการทั้งหมดออกมา
ร่างเล็กฟุบลงกับกายคนด้านใต้ แต่ทว่าสะโพกกลับถูกรั้งขึ้นรับการสอดใส่ที่เร็วยับ อี้ชิงกัดปากแน่นเมื่ออีกคนส่งเสียงร้องหวานหู อีกทั้งความปรารถนาก็มารออยู่ตรงปลายประตูความรู้สึกแล้ว
“อ่า..”เสียงทุ้มครางต่ำ กระแทกกายอีกหลายครั้งแล้วต้องกรีดลากเสียงครางยาวเพราะสายธารโลกีย์นั้นถูกปลดปล่อยเข้าไปในร่างที่รองรับมันเอาไว้จนหมด

หมดสภาพ...จงแดซบที่อกแกร่งอย่างหมดสภาพ

จางอี้ชิงรับวิชารักจากเขาไปเยอะทีเดียว จนตอนนี้จะก้าวนำเขาไปแล้วด้วยซ้ำ
เซ็กส์ครั้งนี้สมบูรณ์แบบ เป็นที่ต้องการและเติมเต็มเขาได้อย่างมหาศาลเลยทีเดียว
ริมฝีปากเล็กขยับยิ้มท่ามกลางเสียงหอบหายใจ กระซิบแผ่วเบาข้างใบหูอีกคน...


“ดีใช่ไหมล่ะ...”ถามถึงเซ็กส์เมื่อสักครู่ที่เพิ่งจบลง เสียงหอบหายใจเป็นคำตอบแทนเสียงพูดของอี้ชิงได้ดี จงแดยิ้มกริ่ม ซบใบหน้าลงกับหน้าอกอีกคน จูบเบาๆที่ข้างๆยอดอกสีเข้ม
“ดีมากเลย ไม่ต้องกังวลเรื่องพี่นะ...”
 “..”

“สนใจแต่การทำรักของเราดีกว่า”





สวัสดี ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น